Nekielskie Olędry - oledry.nekla.eu

Konkurs literacki "Olędrzy w mojej miejscowości, gminie, powiecie"

II miejsce: Anna Kaczmarczyk, Gimnazjum im. Kazimierza Wielkiego w Pyzdrach

Pamięć

Pośrodku Puszczy Pyzdrskiej

spokojnie życie płynie.

Tu las i rzeka szumi

historię o olęderskiej gminie.

W domach z drewna, żelaza i gliny

zamieszkały przybyłe rodziny.

Mężczyźni w polu pracowali

i chowem zwierząt się zajmowali.

Kobiety w czepkach i fartuchach

dbały o dom, dzieci i sytość ich brzucha.

Spokój panował w olęderskich osadach

zbudowanych na demokratycznych zasadach.

Żyli w przyjaźni z Polakami i Żydami,

gdyż sami uciekali przed prześladowaniami.

Do Polski przywiódł ich głód, ucisk i bieda,

Więcej konfliktów nie było im trzeba.

Dobre czasy niestety się skończyły.

Wspólne życie lata wojny zniszczyły.

Wiele przyjaźni jednak przetrwało,

to ludziom nadzieję nową dawało.

Olędrzy stracili całe swe dobytki ,

na skutek wojny, wysiedleń i zwykłej bandytki.

Po ich dorobku  zostały już tylko wspomnienia,

zrujnowane  domostwa, zarośnięte  cmentarze,

Historia ciekawa i warta odtworzenia.

 Mój świat

Wrócić do lasów, pól i łąk,

Widzieć jak kwitnie czerwony mak,

Zerwać dojrzałego zboża kłos,

Czuć zapach i wolności smak.

Wyszeptać w progu bądź pochwalony,

Słyszeć gwar, dawną pieśń i rozmowy,

Patrzeć jak w dzieży rośnie chleb,

Wszystko miało swój urok i sens

Te miejsca, ten świat

Dawna Ojczyzna, miniony czas.

Nie trzeba wracać, tęsknić tak,

Ja tu mieszkam, widzę ten sam las,

Matka znakiem krzyża dzieli chleb,

Ten sam wstaje świt i zapada zmierzch.